Pages




Wednesday, May 13, 2015

သူေတာ္ေကာင္းဧ။္ ကလဲ့စား

သူေတာ္ေကာင္း၏ ကလဲ့စား ( ၁ )
*************************

“ ျဖန္း…”

“ အား…”

တင့္ေ၀ ပူခနဲျဖစ္သြားေသာ သူ႔ပါးကိုျပန္စမ္းရင္း က်ားသစ္မတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ မာန္ဖီကာ ဆတ္ဆတ္ တုန္ေအာင္ ေဒါသထြက္ေနသည့္ အခ်စ္ခင္ဆံုး၊ အေလးစားရဆံုး သူငယ္ခ်င္း လွလွကို တအံ့တၾသလွမ္းၾကည့္ ေနမိသည္။ ၿပီးေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။

“ ငါ့ကို ဘာလို႔ ပါးရိုက္ရတာလဲ”

“ နင္ သာသနာကို ေက်းဇူးကန္းလို႔၊ ယုတ္မာလို႔ ရိုက္တာ”

…..

“ နင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႔၊ ကိုယ့္လုပ္စာ ကိုယ္စားၿပီး ႀကိဳက္တဲ့မိန္းမယူ၊ ႀကိဳက္တဲ့ဘာသာထဲ ၀င္၊ ငါတို႔ ဘာမွေျပာစရာမလိုဘူး။ နင့္မိဘေတြ မရွိကတည္းက နင့္ကို စာရိတၱသုခေက်ာင္းဆရာေတာ္က သား အျဖစ္ေမြးစားတယ္။ စား၀တ္ေနေရး၊ ပညာေရး အကုန္တာ၀န္ယူတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာေန၊ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းမွာစားၿပီး ေက်ာင္းၿပီးလာတဲ့နင္က လူမ်ိဳးျခားမကို ယူၿပီး တျခားဘာသာထဲ အရွက္မရွိ၀င္သြားတာဟာ ဗုဒၶသာသနာကို ေက်းဇူးကန္းတာမဟုတ္လို႔ ယုတ္မာတာမဟုတ္လို႔ ဘာလဲ”

…..

“ အခုၾကည့္စမ္း၊ ဆရာေတာ္ႀကီးဟာ ရွက္ရွာလြန္းလို႔ မစားႏိုင္၊ မအိပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းထဲကေတာင္ အျပင္မထြက္ရဲရွာေတာ့ဘူး။ ဆရာေတာ္ႀကီးသာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားရင္ နင္ေတာ့ အ၀ီစိမွာ ခ်ိဳးကပ္ၿပီးသားပဲ”

လွလွ၏စကားအဆံုးတြင္ စိတၱသုခေက်ာင္းဆရာေတာ္၏ မ်က္ႏွာသည္ တင့္ေ၀၏မ်က္လံုးထဲ ေပၚလာသည္။ လူမမယ္အရြယ္ကတည္းက သူ႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ျပဳစုခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္ကို သူစိတ္ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္ခဲ့မိေပ ၿပီ။ အျခားဘာသာထဲ ၀င္သည့္အတြက္ ေစ်းထဲတြင္ ဆိုင္ခန္းတစ္ခန္းႏွင့္ အိမ္ၿခံေျမကိုပါ ရရွိထားၿပီးျဖစ္ရာ ေနာင္တမရခ်င္ေတာ့။

အက်ိဳးတရားတစ္ခုတည္းကိုၾကည့္၍ ဘာသာေျပာင္းသည္မွာ မွန္သည္ဟု ဇြတ္ဆံုးျဖတ္လိုက္ ေတာ့သည္။ မည့္သည့္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းကမွ သူ႔ကို ထိုကဲ့သို႔ ေထာက္ပံ့ကူညီမည္ မဟုတ္ေခ်။ ဥေရာပတိုက္မွ မကၡိယဗယ္လီအမည္ရွိ ဒႆနပညာရွင္တစ္ဦးက လူေတာ္မ်ားကို ဆိုးေအာင္လုပ္မည့္ ဒႆန တစ္ခုကို ေရးခဲ့သည္။

ထိုဒႆနမွာ လူ႔ေလာကသည္ ကစားကြင္းႀကီးႏွင့္တူသည္။ ကစားကြင္း၌ ကစားၾကေသာသူမ်ားသည္ ႏိုင္ဖို႔အေရးႀကီးသည္။ ကစားသည္မွာ ႏိုင္ဖို႔အတြက္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္နည္းျဖင့္ႏိုင္ႏိုင္၊ ႏိုင္ေအာင္ ကစားႏိုင္လွ်င္ ထိုနည္းသည္မွန္သည္။ ရႈံးသည္ဆိုလွ်င္ ထုိနည္းသည္ မည္မွ်ပင္ေကာင္းေကာင္း အမွားသာျဖစ္ သည္။

ထို႔အတူ လူ႔ေလာကတြင္ ဘာသာေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး မည္သည့္အေရးမွာျဖစ္ေစ အႏိုင္ရလွ်င္၊ အသာစီးရလွ်င္ ထိုနည္း၊ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ အမွန္သာျဖစ္သည္။ မိမိရႈံးလွ်င္၊ နစ္နာလွ်င္ ထိုနည္းသည္ အမွားသာ ျဖစ္သည္။

ပုထုဇဥ္လူသား၏ ေမြးရာပါ ရာဂါႏုသယမီးစာကို မီးရိႈ႕ေပးေသာ ၀ါဒျဖစ္သျဖင့္ လူ႔ေလာကကို ဖ်က္စီးမည့္၊ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ ၀ါဒတစ္ခုျဖစ္သည္။

ထို၀ါဒကို လက္ခံက်င့္သံုးမိေသာေၾကာင့္ နာဇီေခါင္းေဆာင္ ဟစ္တလာသည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေျခာက္သန္း ေက်ာ္ကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ရဲေသာ လူေတာ္လူဆိုးတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာရျခင္းပင္။ ထို၀ါဒ၏ ဖိအားေပး မႈေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းသည္ စားစရာမေလာက္၍ ဆန္ႏွင့္ဆီေပးရန္ ေတာင္းခံဆႏၵျပေသာ ဆင္မလိုက္ သေဘၤာက်င္းမွ အလုပ္သမားမ်ားကို ရက္စက္စြာသတ္ျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

တစ္ကမာၻလံုးေလးစားရေသာ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ုပ္ ဦးသန္႔အေလာင္းကို အာဇာနည္ကုန္းမွာ ဂူသြင္းခ်င္၍ ဆႏၵျပေသာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ရာေပါင္းမ်ားစြာကို ပစ္သတ္ခိုင္းရဲျခင္းမွာလည္း ထိုသည့္ မကၡိယဗယ္လီ၏ ၀ါဒေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ မိမိ မိသားစု၏ ႏိုင္ငံေရးအာဏာ ေရပြက္ပမာ တစ္သက္တာတည္ဖို႔ အတြက္ ကေမာၻဒီးယားျပည္သူ တစ္သန္းနီးပါးကို သတ္ခဲ့ေသာ ခမာနီပိုေပါ့အစိုးရ၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က ျပည္သူမ်ား စား၀တ္ေနေရး ေျပလည္ဖို႔အတြက္ ေမတၱာသုတ္ရြတ္ေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကို ရက္စက္စြာသတ္မိန္႔ေပးခဲ့ ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊႏွင့္ စစ္တပ္အစိုးရအဖြဲ႕မ်ားသည္ မကၡိယဗယ္လီ၏၀ါဒကို လက္ေတြ႕က်င့္သံုးခဲ့ ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ ယခုလည္း တင့္ေ၀သည္ လက္ရွိ အေနအစားအဆင္ေျပသည္ကို ၾကည့္ၿပီး သူ႔လုပ္ရပ္မွန္ ကန္သည္ဟု ဆံုးျဖတ္ျခင္းမွာ မကၡိယဗယ္လီ၏ နည္းဟုပင္ ဆိုရေပလိမ့္မည္။

မ်ားေသာအားျဖင့္ ပုထုဇဥ္မ်ားသည္ အတၱဆန္ၾက၏။ “ ငါ ” ကိုေရွ႕တန္းတင္ၾက၏။ အျပစ္ရွိသူသည္ “ ငါျဖစ္ ေနလွ်င္ ေလွ်ာ့ေပါ့ျမင္တတ္ၾက၏။ အျပစ္ရွိသူသည္ သူတစ္ပါးျဖစ္လွ်င္ကား ႏွစ္ဆတိုးျမင္တတ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ တင့္ေ၀သည္ သူဘာသာေျပာင္းသည္ကို အျပစ္မျမင္ႏိုင္၊ တျခားဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား သူကဲ့သို႔ အခြင့္ အေရးရလွ်င္ သူကဲ့သို႔ပင္ ဘာသာေျပာင္းၾကမည္ဟု တစ္ထစ္ခ်ယံုၾကည္ထားသည္။ ကိုယ့္စိတ္ႏွင့္ႏႈိင္းတတ္ ျခင္းမွာ ပုထုဇဥ္၏ သဘာ၀ပင္ျဖစ္၏။

ခုိးတတ္ေသာသူသည္ သူတစ္ပါးကိုလည္း ခုိးတတ္မည္ဟု ထင္ေနတတ္သည္။ လိမ္တတ္ေသာသူ သည္ သူတစ္ပါးကိုလည္း လိမ္တတ္မည္ဟု ထင္ေနတတ္သည္။ ရိုးသားေသာသူသည္ သူတစ္ပါးကိုလည္း ရိုး သားမည္ဟု ထင္ေနတတ္သည္။ ဘာသာတရားကို တန္ဖိုးမထားသူသည္ သူတစ္ပါးကိုလည္း တန္ဖိုးထားမည္ မဟုတ္ဟု ထင္ေနတတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း တင့္ေ၀သည္ လွလွကို ယခုကဲ့သို႔ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။

“ နင္သာ ဘာသာျခားနဲ႔ရရင္ ငါ့လို မျဖစ္ပါေစနဲ႔”

“ နင့္လိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ေစရဘူး၊ နင္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ပဲ ျဖစ္ေစရမယ္”

... ... ... ... ...

ဘာသာျခားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ကိုကို ခ်စ္ေရးဆိုေတာ့ လွလွ အလြယ္တကူ လက္ခံလိုက္သည္။ လ အေတာ္ၾကာသည္အထိ ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ သူ႔အေပၚတကယ္ ေမတၱာရွိေၾကာင္းသိသည့္အတြက္ လက္ထပ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ကိုကိုက ႀကိဳက္သည့္ဘာသာ ကိုးကြယ္ၾကစတမ္းဟူေသာ ကတိစကားကို ယံု သည့္အတြက္ေၾကာင့္လည္း လက္ထပ္ရဲျခင္းဆိုလွ်င္ မမွားေခ်။

သည့္ထက္ အဓိကက်ေသာအခ်က္ကား “ နင္သာ ဘာသာျခားနဲ႔ရရင္ ငါ့လိုမျဖစ္ပါေစနဲ႔”ဟူေသာ စကားကို လက္ေတြ႕ ေခ်ဖ်က္ျပခ်င္ေသာေၾကာင့္ဟုဆိုလွ်င္ ပိုမွန္မည္ထင္သည္။ တင့္ေ၀ကဲ့သို႔ ဗုဒၶဘာသာကို ၿခံေျမတစ္ကြက္ေလာက္မွ တန္ဖိုးမထားသူ ျမန္မာမ်ားရွိသကဲ့သို႔၊ မိမိကဲ့သို႔ ဗုဒၶဘာသာကို အသက္ထက္တန္ဖိုး ထားသူ ျမန္မာမ်ားလည္းရွိေသးေၾကာင္း ဘာသာျခား အသိုင္းအ၀ိုင္းကို သိေစခ်င္သည္။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ မဂၤလာဆြမ္းကပ္ကာ လက္ထပ္အခမ္းအနားကိုလုပ္လုိက္သည္။ ကိုကိုက ဗုဒၶ ဘာသာထဲမ၀င္ေသာေၾကာင့္ လွလွကို မိဘမ်ားက အေမြျပတ္ေၾကျငာလိုက္သည္။ လွလွ ဘာသာျခားထဲ မ၀င္ သည့္အတြက္ ကိုကိုလည္း သူ႔အိမ္ေပၚတြင္ ဆက္ေနခြင့္မရေတာ့ဘဲ အိမ္ငွားေနရေတာ့သည္။

ကိုကိုက ကားေဘာ္ဒီရံုမွ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ ဘာသာျခားခ်ဳပ္က ကိုကိုအား ဖိအား ေပးလာၾကသည္။ လွလွကို ဘာသာျခားထဲ ၀င္ေအာင္လုပ္ပါ။ ကိုယ္ပိုင္ကားေဘာ္ဒီရံု တည္ေထာင္ေပးမည္ဟု မက္လံုးေပးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုကိုက လွလွကို စည္းရံုးၾကည့္သည္။

“ လွလွ၊ ကိုကို အဆင္ေျပစရာ လမ္းစတစ္ခု ေတြ႕တယ္”

“ ဘယ္လိုလမ္းစလဲ”

“ လွလွ ဘာသာျခားထဲ၀င္ရင္ ကိုယ္ပိုင္ကားေဘာ္ဒီရံု တစ္ရံုတည္ေထာင္ေပးမယ္တဲ့။ ၀င္လိုက္ပါလား ကြယ္။ ကိုယ္တို႔ အခု တအားဆင္းရဲေနတယ္ေလ။ အိမ္ငွားခေတာင္ မနည္းနပ္မွန္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနရတာ မဟုတ္လား”

“ တစ္ဘ၀ တစ္နပ္စာခ်မ္းသာၿပီး သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ ဆင္းရဲမယ့္အလုပ္မ်ိဳး လုပ္ေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မ အသိဉာဏ္မဆင္းရဲေသးဘူး ကိုကို”

“ မင္းစကားႀကီးကလည္းကြာ၊ ဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္တာနဲ႔ပဲ ငရဲခ်ည္းက်ရမလိုလို ျဖစ္ေနၿပီ”

“ အားလံုးကိုေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ႏြားကိုလည္လွီးသတ္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ငရဲက်ဖို႔ရာ ကိုးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္း ေသခ်ာပါတယ္”

“ မင္းက ဘယ္အေထာက္အထားေတြအရ ေျပာေနတာလဲ”

“ က်မ္းဂန္အေထာက္အထားေတြအရ ေျပာေနရင္ ဘုရားခ်င္းမတူတဲ့အတြက္ အယူအဆခ်င္းလည္း တူမွာမဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာတစ္ဂဏန္း (၁) ရဲ႕ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွာရွိတဲ့ လူေလးေယာက္ဟာ အျမင္တစ္မ်ိဳးစီ ျမင္ၾကတယ္။ တစ္ (၁) လို႔ျမင္တဲ့လူ၊ “ င ” လို႔ျမင္တဲ့လူ၊ “ ပေစာက္ ” လို႔ျမင္တဲ့လူ၊ ရွစ္ (၈) လို႔ျမင္တဲ့လူ ေလး မ်ိဳးျဖစ္လာတယ္။ ကိုယ့္ဘက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ မွန္တာပဲ။ သူတစ္ပါးဘက္က ၾကည့္မွသာ မွားတာပါ”

“ ဒါေၾကာင့္ ဘာသာဆိုတဲ့ အေရခြံကို ခြာခ်ၿပီး သဘာ၀နဲ႔ၾကည့္ၾကရေအာင္။ သံပရာသီးကိုစားရင္ ဘယ္ဘာသာ၀င္စားစား ခ်ဥ္ပါတယ္။ ခ်ဥ္တာဟာ သဘာ၀တရားျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘယ္ဘာသာ၀င္စားစား ခ်ဥ္ တဲ့သေဘာက ဘယ္ေတာ့မွ ေဖာက္ျပန္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ သူတစ္ပါးအသတ္ကို သတ္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ရာဘ၀မွာ အသတ္တိုတယ္၊ အနာေရာဂါမ်ားတယ္ဆိုတာ သဘာ၀တရားပါ”

“ ဘယ္ဘာသာက ဘုရားကမွ ဖန္ဆင္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ဘာသာ၀င္ကပဲသတ္ သတ္၊ သတ္တဲ့သူတိုင္း ျဖစ္ရာဘ၀မွာ အသတ္တိုျခင္း၊ အနာေရာဂါမ်ားျခင္းဆိုတဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြကို ခံစားရမွာ ပါ။ သၾကားကို ဘယ္ဘာသာ၀င္စားစား ခ်ိဳပါတယ္။ ခ်ဳိတာဟာ သဘာ၀တရားျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘာသာေျပာင္း သြားလည္း ခ်ိဳတဲ့သဘာ၀က ေျပာင္းမသြားပါဘူး”

“ ဒီလိုပဲ သူ႔အသတ္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရင္၊ သူတစ္ပါးအသက္ရွည္ေအာင္ ေဆး၀ါးကုသလွဴ ဒါန္းမယ္ဆိုရင္ ျဖစ္ရာဘ၀မွာ အသက္ရွည္ျခင္း၊ အနာေရာဂါကင္းျခင္းဆိုတဲ့ ေကာင္းက်ိဳးေတြကို ဘယ္ဘာသာ ၀င္မဆို ရရွိမွာပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ဒီေကာင္းက်ိဳးေတြဟာ ဘုရားတစ္ဆူဆူက ဖန္ဆင္းထားတာမဟုတ္ဘဲ သဘာ၀ကေပးတဲ့အတြက္ ျဖစ္လို႔ပါပဲ”

လွလွရွင္းျပသည္မွာ သဘာ၀က်ေနသျဖင့္ ကိုကို ဘာမွျပန္မေခ်ပႏိုင္ေခ်။ သို႔ေသာ္ မနာလိုျခင္းႏွင့္ ၀န္ တိုျခင္းဓာတ္ခံရွိေသာ ပုထုဇဥ္အမ်ားစုသည္ သူတစ္ပါး၏ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ေလာက္ရွိေသာ ေကာင္းကြက္ကိုမျမင္ တတ္ၾကဘဲ၊ ဇီးေစ့ေလာက္သာရွိေသာ မေကာင္းကြက္ကို ျမင္တတ္ၾကသည္မွာ သဘာ၀လုိျဖစ္ေန၏။ ထိုမနာ လိုျခင္းႏွင့္ ၀န္တိုျခင္းရွိေသာေၾကာင့္ ပုထုဇဥ္အမ်ားစုသည္ စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္ခ်မ္းသာေနခ်င္ပါလ်က္ စိတ္ ဆင္းရဲ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ကိုကို၏ တုန္႔ျပန္ပံုကို ၾကည့္ပါ။

“ ဒါေပမယ့္၊ မင္းတို႔ဗုဒၶဘာသာမွာလည္း သဘာ၀က်တာထက္ သဘာ၀မက်တာက ပိုမ်ားပါတယ္”

“ ကိုကိုက ဘာေတြမ်ား ေတြ႕ဖူးလို႔လဲ”

“ လမ္းခင္းတဲ့ အုတ္ခဲမ်ိဳးေတြကို ေစတီလုပ္ၿပီး ရွိခိုးေနတာ သဘာ၀က်ပါ့မလား”

“ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ အေမရိကန္သမၼတႀကီးလင္ကြန္း၊ ဟိုခ်ီမင္းကစၿပီး ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ရဲ႕ ရုပ္ထုေတြကိုလည္း အုတ္ေတြ၊ အဂၤေတေတြ၊ ေၾကးေတြ၊ ေက်ာက္ေတြနဲ႔ ထုလုပ္ၾကတာပါပဲ။ ဒီရုပ္ထုေတြ ထုလုပ္တဲ့ အုတ္ေတြ၊ အဂၤေတေတြ၊ ေၾကးေတြ၊ ေက်ာက္ေတြဟာ လမ္းေတြ၊ ေလွကားထစ္ေတြမွာလည္း သံုး တာပါပဲ”

“ ဆိုလိုတာက အုတ္ေတြ၊ ေက်ာက္ေတြကို အရိုအေသေပးၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေခါင္းေဆာင္ေတြ ရဲ႕ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံတဲ့ ဂုဏ္ေတြကို အရိုအေသေပးၾကတာပါ။ ဒီေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက ျပည္သူေတြအတြက္သာ အနစ္နာခံခဲ့တာပါ။ ဗုဒၶဘုရားရွင္ကေတာ့ (၃၁) ဘံုလံုးက လူနတ္ျဗဟၼာ အားလံုးအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔၊ အနစ္နာခံခဲ့တာပါ”

“ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ရဲ႕ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ရည္မွန္းၿပီး အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ ရုပ္ပြားေတြ၊ ေစတီေတြ တည္ၾကတာပါ။ ကိုကို ေျပာသလုိ စကားကပ္ေျပာၾကစတမ္းဆိုလွ်င္ ကၽြန္မရယ္၊ ကိုကို႔ႏွမရယ္၊ ကိုကို႔အေမ ရယ္ မိန္းမခ်င္းအတူတူပါပဲ။ ကိုကို႔ႏွမနဲ႔ အေမကို မယားအျဖစ္ေပါင္းသင္းရဲလို႔လား”

“ ဟာ ၾကည့္စမ္း၊ မင္း ငါ့အေမနဲ႔ ႏွမကို ေစာ္ကားတာေပါ့ ကဲကြာ”

“ ျဖန္း…”

“ ၀ုန္း…”

နားအံုကို လက္ျပန္ရိုက္ခ်က္က ျပင္းထန္လြန္းသျဖင့္ လွလွတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနရာမွ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ လဲက်သြားသည္။ အႏုနည္းျဖင့္ စည္းရံုး၍မရလွ်င္ အၾကမ္းနည္းျဖင့္ စည္းရံုးမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားေသာ ကိုကိုက လဲက်ေနေသာ လွလွကို ေနာက္ထပ္ဆက္ရိုက္ရန္ အနားသို႔တိုးကပ္လာသည္။

သည္ေလာက္ရိုက္လိုက္လွ်င္ လွလွတစ္ေယာက္ လန္႔သြားၿပီး ေၾကာက္ပါၿပီကိုကိုရဲ႕ ေနာက္မေျပာ ေတာ့ပါဘူးဟု ထေအာ္မည္ဟု ကိုကိုက ထင္ထားသည္။

လူဆိုသည္က ေၾကာက္မွန္းသိလွ်င္ ၿဖဲေျခာက္ခ်င္ေသာ စိတ္ဓာတ္ရွိတတ္ၾကသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ လွလွ၏ညာလက္ သူ႔ခါးေအာက္ေရာက္ေနသည္ကိုေတာ့ ကိုကိုသတိထားမိသည္။ သူ႔ခါးနာသြားလို႔ ပြတ္တာ ေနမွာပါဟု ထင္လိုက္ၿပီး ေနာက္တစ္ခ်က္ဆက္ရိုက္ရန္ လက္ကိုလႊဲလိုက္စဥ္ လွလွ၏ညာဘက္လက္သည္ ေရွ႕ သို႔ျပန္ထြက္လာသည္။

လက္ထဲတြင္ အေရာက္လက္ေနေသာ ဓါးေျမွာင္တစ္လက္ပါလာသည္။ ကိုကိုလန္႔သြားသည္။ ရိုက္ မည့္လက္ကို ေအာက္သို႔ျပန္ခ်လိုက္သည္။ အတြင္းစိတ္က အသက္အႏ ၱရာယ္အနံ႔ကို သိသြားဟန္တူသည္။ ထပ္ရိုက္ဖို႔ ထိုင္ေနရာမွ ခ်က္ခ်င္းမတ္တပ္ရင္းၿပီးသားျဖစ္သြားသည္။ သူမတ္တပ္ရပ္အၿပီးတြင္ လွလွကလည္း တစ္ၿပိဳင္နက္ လူးလဲထရပ္ကာ ကိုကို၏၀မ္းဗိုက္ဆီသို႔ ဓားေျမွာင္ကိုစံုကိုင္ကာ ပစ္သြင္းလိုက္သည္။

သို႔ေသာ္ ဓားကို သတိထားမိသြားၿပီျဖစ္ေသာ ကိုကိုက ေနာက္သို႔ “ အား” ခနဲေအာ္ကာ ခုန္ဆုတ္လိုက္ သျဖင့္ ထိခ်က္ကလြဲသြားသည္။ ကိုကို တုန္တုန္ရီရီျဖစ္သြားကာ ေနာက္သို႔ဆုတ္ရင္း အိမ္နံရံအထိေရာက္သြား သည္။ က်ားသစ္မတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ ေဒါသမာန္ဖီေနေသာ လွလွက ဓားေျမွာင္ကိုကိုင္ရင္း ကိုကို႔ဆီသို႔ တစ္ လွမ္းခ်င္းတိုးလာသည္။

“ လွလွ၊ လွလွ…တကယ္မထိုးပါနဲ႔၊ ငါနင့္ကို တကယ္ရိုက္ခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ေၾကာက္သြားေအာင္ ေျခာက္တဲ့သေဘာပါ”

“ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာေတြက ရွင္တို႔ကုလားေတြကို ဘယ္တုန္းကေၾကာက္ဖူးလို႔ ကၽြန္မကို လာေျခာက္ေန ရတာလဲ။ တကယ္ဆိုရင္ ရွင္က ကၽြန္မကို စ ရိုက္ရမွာမဟုတ္ဘူး၊ ကၽြန္မက ရွင္ကို “ စ ” ရိုက္ရမွာ”

“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”

“ ဘာျဖစ္လို႔ရမွာလဲ၊ ရွင္က ကၽြန္မတို႔ ကိုးကြယ္တဲ့ဘုရားရွင္ကို လမ္းခင္းတဲ့အုတ္နဲ႔ႏႈိင္းၿပီး ေျပာတာ ဟာ ဗုဒၶဘာသာကို အႀကီးအက်ယ္ ေစာ္ကားတာပဲေပါ့။ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မတို႔ ဘုရားရွင္ကို ေစာ္ကားတာေတာင္ ကၽြန္မကသည္းခံၿပီး ရွင္သေဘာေပါက္ေအာင္ ဥပမာေပးၿပီး ျပန္ရွင္းျပခဲ့ တယ္။ ရွင့္အလွည့္က်ေတာ့ တစ္ဘ၀ေက်းဇူးရွင္အေမကို ထိတယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္မကိုထရိုက္တယ္”

“ ရန္ကို ရန္ခ်င္း တုန္႔ႏွင္းရတာ လြယ္တယ္။ သည္းခံရတာ ခဲယဥ္းတယ္။ လြယ္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္တဲ့ သူက အပါယ္က်တယ္။ ခက္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္တဲ့သူက နိဗၺာန္ေရာက္တယ္။ ရွင္က လြယ္တဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ တာ။ ကၽြန္မက ခက္တဲ့အလုပ္ကိုလုပ္တာ၊ ေနာက္တစ္ခါရွင္လည္း မွတ္ထားပါ။ ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္လာ ရင္ ကၽြန္မကို အႏုနည္းနဲ႔စည္းရံုးပါ။ အၾကမ္းနည္းနဲ႔ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မစည္းရံုးနဲ႔”

“ ရွင္တို႔…ဘာသာနဲ႔ အႏွစ္သာရေတြကို ေသခ်ာေျပာျပပါ။ မုတ္ဆိတ္ ဓမၼဆရာေတြ ေခၚလာၿပီး ေဟာ ခိုင္းပါ။ ကၽြန္မႀကိဳက္ရင္ တစ္ခါတည္း၀င္လုိက္မယ္။ ရွင္လည္း ကၽြန္မတို႔ ဗုဒၶဘာသာတရားေခြေတြ၊ စာအုပ္ ေတြကို နာၾကည့္၊ ဖတ္ၾကည့္ပါ။ အႏွစ္အသားရွိတယ္လို႔ ယူဆရင္ ၀င္ေပါ့။ အႏွစ္မရွိဘူးလို႔ ယူဆရင္ မ၀င္ဘဲ ေနႏိုင္တယ္”

“ ကာမဂုဏ္ရယ္၊ ေငြရယ္၊ ႏွိပ္စက္မႈရယ္ ဒီသံုးခုသံုးလိုက္ရင္ ျမန္မာမေတြ …..ဘာသာထဲ ကားကနဲ ၀င္လာတာပါဆိုတဲ့ ျမန္မာမေတြထဲမွာ ကၽြန္မ မပါဘူးဆိုတာ ရွင္တစ္သက္လံုးမွတ္ထားပါ”

“ ေအးပါ…ေအးပါ၊ ေနာက္ကို ငါ အၾကမ္းမလုပ္ေတာ့ပါဘူး”

“မွန္ကန္သူက ရဲရင့္စၿမဲပင္ မဟုတ္ပါေလာ။ မွန္ကန္ေသာလွလွက ရဲရင့္သူျဖစ္သြားၿပီး မမွန္ေသာ ကိုကိုက ေၾကာက္ရြံ႕သူျဖစ္သြားရေလၿပီ။

ကိုကိုႏွင့္လွလွကား အရင္တုန္းက ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ကဲ့သို႔ ဒုကၡေရာက္ရေလၿပီ။ ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာ ေတာ္သည္ ကရင္လူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္ျမ ဦးေဆာင္လာေသာ ေကအင္ယူအဖြဲ႕ႏွင့္ ရင္းႏွီးသည္။ သို႔ ေသာ္ ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္သည္ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာစစ္တပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဘာသာေရးအဆက္အဆံရွိသည္။

ခက္သည္က ဗိုလ္ျမသည္ ကရင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ျဖစ္ေနသည္။ ေကအင္ယူႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္က မၾကာခဏတိုက္ပြဲျဖစ္ေနၾကသည္မွာ ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ စစ္တပ္က အႏိုင္ရသြားေသာအခါ ဗုိလ္ျမက ဒီဘုန္းႀကီး ေစတီေတြတည္တာ၊ ငါတို႔စခန္းကို စစ္တပ္က ဗံုးခ်လို႔ လြယ္ေအာင္လမ္းျပေပးတာ။ စစ္တပ္ကလူဟု စြပ္စြဲသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေကအင္ယူက စစ္တပ္ကိုအႏိုင္ရသြား သည္။

ထိုအခါ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဒီဘုန္္းႀကီး စစ္တပ္က အခ်က္အလက္ေတြကို ေကအင္ယူေတြ သြား ေပးတာျဖစ္ရမယ္။ သူပုန္ဘုန္းႀကီးဟု စြပ္စြဲၿပီး ရန္လုပ္ၾကသည္။ ဗိုလ္ျမဆိုလွ်င္ ဆရာေတာ္တည္ထားေသာ ေစ တီမ်ားကို စစ္တပ္လမ္းျပျဖစ္သည္ဆိုကာ အေျမာက္ႏွင့္ပစ္၍ ၿဖိဳခ်ပစ္ခဲ့သည္။ ထိုအကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပး ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာကရင္မ်ားက ဒီေကဘီေအဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ေကအင္ယူမွခြဲထြက္ၿပီး ျပန္တိုက္ေတာ့ သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ စုစည္းေနေသာ ေကအင္ယူအဖြဲ႕ႀကီး ၿပိဳကြဲပ်က္စီးသြားေတာ့သည္။ တိုက္ဆိုင္စြာပင္ အာဖဂန္စနစၥတန္ႏိုင္ငံ၊ ဘာမီယန္ၿမို႕မွ ေပတစ္ရာနီးပါးခန္႔ရွိ ေက်ာက္ဆင္းတုဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးႏွစ္ဆူကို တာ လီဘန္မြတ္စလင္ အစြန္းေရာက္သူပုန္မ်ားက ဒိုင္းနမိုက္မ်ားခြဲ၍ ၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီး လမ္းခင္းပစ္လိုက္ၾကသည္။

ထိုအကုသိုလ္ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ တာလီဘန္သူဘုန္မ်ားသည္ အေမရိကန္တပ္သားမ်ား၏ ပစ္သတ္ ျခင္းကို ခံၾကရသည္။ ထိုအခ်ိန္က အစိုးရျဖစ္ခဲ့ေသာ တာလီဘန္မ်ားသည္ ယခုအခါ ဓားျပသူပုန္ဘ၀ျဖင့္ လမ္း ေဘးေရာက္သြားၾကေလၿပီ။ ဘာဖဂန္နစၥတန္ႏိုင္ငံသည္ ယခင္က ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ကိုကိုႏွင့္လွလွ သည္ ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ကဲ့သို႔ပင္ ႏွစ္ဖက္မိဘ၏ စြန္႔ပစ္ျခင္း ခံၾကရသည္။ ကိုကို၏မိဘမ်ားက လွလွ…..ဘာသာထဲ မ၀င္ေသာေၾကာင့္ စြန္႔ပစ္ၾကသည္။ လွလွမိဘမ်ားက ကိုကို ဗုဒၶဘာသာထဲမ၀င္ေသာ ေၾကာင့္ စြန္႔ပစ္ၾကသည္။

….ဘာသာ၀င္ အလုပ္ရွင္မ်ားက ကိုကို႔ကို ဒဏ္ခတ္ေသာအားျဖင့္ အလုပ္ျဖဳတ္လိုက္ၾကသည္။ ကိုကို အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေသာအခါ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စား၀တ္ေနေရး က်ပ္တည္းလာသည္။ ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ရေသာ ရက္မ်ားပင္ရွိလာသည္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ (၂) ရက္ေန႔ပင္ျဖစ္၏။ မုတ္ဆိတ္ဓမၼဆရာႀကီးသံုးဦးႏွင့္ ….ဘာသာ သူေဌးႏွစ္ေယာက္တို႔ လွလွတို႔အိမ္သို႔ လက္ဆြဲအိတ္ႀကီးတစ္လံုးႏွင့္ ေရာက္လာသည္။

“ ကိုကိုႏွင့္လွလွ ဆင္းရဲေနတာကို မၾကည့္ရက္လို႔ ….ဘာသာအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က သိန္းငါးဆယ္ လာေထာက္ ပံ့တာပါ။ ဒီေငြေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးစားေသာက္ၾကပါ”

“ ကၽြန္မတို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ေပးလွဴတဲ့အခါ ဘာသာ၊ လူမ်ိဳးမခြဲျခားပါဘူး။ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး ဆိုရင္ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္းအားလံုးမွာ မ်က္စိေဆးရံုေတြေဆာက္လုပ္ၿပီး လူမ်ိဳးမေရြး ဘာသာမေရြး မ်က္စိခြဲေပးပါ တယ္။ ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)ဆရာေတာ္္ဆိုရင္ တကၠသိုလ္ဆက္မတက္ႏိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ပညာ သင္စရိတ္ ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းေနတာ အေယာက္သံုးရာေက်ာ္ပါတယ္”

“ အဲဒီသံုးရာေက်ာ္ထဲမွာ ဘာသာမ်ိဳးစံုပါပါတယ္။ ဒီလို ေထာက္ပံ့ကူညီတဲ့အတြက္၊ ဒီလိုမ်က္စိခြဲေပးတဲ့ အတြက္ ဘယ္ဘာသာျခားကိုမွ ဗုဒၶဘာသာထဲ၀င္ဖို႔ မစည္းရံုးခဲ့ပါဘူး။ အကူအညီတစ္ခုခုေပးၿပီး မိမိဘာသာထဲ ကို အတင္းသြင္းတဲ့အလုပ္ဟာ ေရနစ္ေနတဲ့လူကို အသက္ကယ္ၿပီးမွ အခေၾကးေငြေတာင္းခံတဲ့ အလုပ္ထက္ပို ၿပီး ေအာက္တန္းက်တဲ့အလုပ္လို႔ ခံယူထားတဲ့အတြက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္းဟာ လူမ်ိဳးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး အကူအညီေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုကူညီတဲ့အတြက္ ဗုဒၶဘာသာထဲ၀င္ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွမစည္းရံုးပါဘူး”

“ ဦးေလးတို႔….ဘာသာကေရာ၊ ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ကူညီတာလဲ။ ဒီအကူအညီကို ယူတဲ့အတြက္ ကၽြန္မ က အစၥလာမ္ဘာသာထဲ၀င္ေပးဖို႔ လိုေသးသလား”

မုတ္ဆိတ္ဓမၼဆရာမ်ား ကြက္ကနဲ မသိမသာမ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ကို လွလွ သတိထားလိုက္မိသည္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက တရားမ်ားမ်ားနာခဲ့ျခင္း၊ စာအုပ္မ်ားမ်ားဖတ္ခဲ့ျခင္း အက်ိဳးမ်ားကို ယခုလက္ေတြ႕ ခံစား ရေလၿပီ။ တကယ့္ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ကို မိရိုးဖလာဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္ထင္ၿပီး လာစည္းရံုးေန ၾကသည္မွာ သနားစရာေကာင္းလွ၏။

မုတ္ဆိတ္ဓမၼဆရာတစ္ေယာက္က ေလေအးေလးႏွင့္ ထေျပာသည္။ မ်က္ႏွာေတာ့မေကာင္း။

“ ကၽြန္ေတာ္တို႔ .....ဘာသာမွာ တျခားဘာသာ၀င္ေတြကို မေထာက္ပံ့ဖို႔ တားျမစ္ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လွလွအေနနဲ႔ …..ဘာသာထဲကို၀င္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္”

“ ကိုယ့္ဘာသာကိုပဲ ေထာက္ပံ့ရမယ္၊ တျခားဘာသာ၀င္ေတြကို မေထာက္ပံ့ရဘူးဆိုတဲ့ က်ဥ္းေျမာင္း တဲ့၊ အတၱဆန္တဲ့ေမတၱာဟာ ဘုရားဆိုတဲ့ဂုဏ္နဲ႔ မထိုက္တန္ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာ၀င္၊ ကိုယ့္ဂိုဏ္း၀င္ေတြ ခ်မ္း သာဖို႔ေလာက္ ေမတၱာကေတာ့ ဂ်ပန္က ဆာကူရာလူဆိုးဂိုဏ္း ေခါင္းေဆာင္လည္း ထားႏိုင္တာပါပဲ”

“ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘာသာမွာက …..က်မ္းမွာ ေဟာထားတာေတြကို မယံုမၾကည္သလိုနဲ႔ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ ခြင့္မရွိပါဘူး။ က်မ္းမွာျပထားတဲ့အတိုင္း တစ္ေသြမတိမ္း လိုက္နာရပါတယ္။ …..ဘာသာထဲကို၀င္မွ ဒီေငြကိုေပး လို႔ရမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္…..ဘာသာထဲကို ၀င္ခိုင္းေနတာပါ”

“ ဒါဆိုရင္ အေပးအယူတစ္ခုေတာ့ လုပ္ရမယ္”

“ ဘယ္လို အေပးအယူမ်ိဳးလဲ”

“ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရွင္တို႔သိခ်င္တာရွိရင္ ကၽြန္မကို ရွင္တို႔စိတ္ႀကိဳက္ေမးႏိုင္ပါတယ္။ ဘာမ်ား ေမးစရာရွိလဲ အခုပဲေမးပါ”

“ ဘာမွ ေမးစရာမရွိပါဘူး”

“ ဒါဆိုရင္ ကၽြန္မက ရွင္တို႔ …..ဘာသာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေမးခြန္းသံုးခုေမးမယ္။ ကၽြန္မစိတ္ေက်နပ္ ေအာင္ တိတိက်က်ေျဖေပးႏိုင္ရင္ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွမယူဘဲ ….ဘာသာထဲကို ေျခစံုပစ္၀င္ပါ့မယ္။ ၀င္တာမွ ရိုး ရိုးမဟုတ္ဘူး၊ …..ဘာသာ၀င္အားလံုးအတြက္ ကၽြန္ခံၿပီးမွ ၀င္မွာပါ”

“ ဒါဆိုလည္း ေမးပါ”

“ ဒီလိုေမးတဲ့အတြက္ ဘာသာေရးပဋိပကၡ မျဖစ္ေစရပါဘူး ဆိုတာကိုလည္း ကတိေပးပါ”

“ ေပးပါတယ္”

ရွင္တို႔ဘုရားရဲ႕ မိခင္၊ ဖခင္ အမည္ကို ဘယ္လိုေခၚသလဲ။

ရွင္တို႔ဘုရား အမ်ိဳးအႏြယ္က ဘာလဲ။

ရွင္တို႔ ေသာၾကာေနတိုင္း သြားသြားၿပီး ၀တ္ျပဳေနတဲ့ ၀တ္ေက်ာင္းလိုက္ကာေနာက္ထဲမွာ ဘာရွိသလဲ။

အဲဒီ ေမးခြန္းေတြကို တိတိက်က်ေျဖႏိုင္ရင္ ပိုက္ဆံတစ္ျပားမွမယူဘဲ …..ဘာသာထဲ ခုခ်က္ခ်င္း၀င္ မယ္”

“ ဒုန္း…”

အသက္ေလးဆယ္ခန္႔ရွိေသာ အသက္အငယ္ဆံုး ဗလီဆရာတစ္ေယာက္က အိမ္နံရံပ်ဥ္ျပားကို လက္ သီးႏွင့္ထထိုးကာ ရန္ေတြ႕၏။

“ ခင္ဗ်ား ေတာ္ေတာ္ေစာ္ကားတာပဲ”

“ကၽြန္မ ရွင္တို႔ကို ကတိေတာင္းၿပီးမွ ေမးတာေနာ္။ ဘာမွ စိတ္ဆိုးရန္ေတြ႕စရာမလိုဘူး။ အဲဒီေမးခြန္း ေတြ ကၽြန္မကို ျပန္ေမးလို႔ရတယ္။ စိ္တ္မဆိုးတဲ့အျပင္ ေက်းဇူးတင္တဲ့အေနနဲ႔ ၀မ္းပန္းတသာျပန္ေျဖလိုက္မယ္”

သို႔ေသာ္ မုတ္ဆိတ္ဓမၼဆရာအဖြဲ႕သည္ စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖင့္ ေငြထုတ္ကိုျပန္ယူကာ ထြက္သြားေတာ့ သည္။

ေနာက္တစ္ေန႔ ေစ်းထဲတြင္ ထိုသတင္းက စိတ္၀င္စားစရာအေကာင္းဆံုး၊ ေျပာခ်င္စရာအေကာင္းဆံုး သတင္းျဖစ္ေနသည္။

“ ဟိုေကာင္မ လွလွႏွယ္၊ အ လိုက္တာ ေအ”

“ ဟဲ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”

“သိန္းငါးဆယ္လာေပးတာေတာင္ …..ဘာသာထဲမ၀င္ဘူးတဲ့။ ဘယ္ေလာက္မိုက္လံုးႀကီးလိုက္သလဲ လို႔။ ငါ့သာလာေပးစမ္း၊ ခ်က္ခ်င္း၀င္လိုက္မယ္”

“ ဟုတ္တယ္၊ ကၽြန္မဆိုလည္း ….ဘာသာထဲ ၀င္လိုက္မွာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သိန္းငါးဆယ္ဆို တာ ကၽြန္မတို႔တစ္သက္လံုးမွေတာင္ ရမွာမဟုတ္ဘူးေလ”

“ ညည္းတို႔ရတဲ့ သိန္းငါးဆယ္က တစ္ဘ၀တည္းစားရမွာ ေကာင္မရဲ႕။ ေသရင္ ငရဲေစာက္ထုိးဆင္းရမွာ လည္း ထည့္တြက္ဦး”

“ အဲ ဟုတ္သားပဲ”

“ သိန္းငါးဆယ္လည္း ရေအာင္၊ ငရဲလည္းမက်ေအာင္ လုပ္တဲ့နည္းရွိပါတယ္”

သူေတာ္ေကာင္း၏ ကလဲ့စား ( ၂ )
*************************

အားလံုးက ထိုအမ်ိဳးသမီးထံ လွမ္းၾကည့္ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုသည္ ဗုဒၶဘာသာအမည္ခံ ဘာသာမဲ့မ်ားသာျဖစ္ၾကသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ သူတို႔သည္ ဗုဒၶဘာသာကို သိန္းငါးဆယ္ေလာက္ပင္ တန္ဖုိးမထားၾကေခ်။ ငရဲသာမက်ဘူးဆိုလွ်င္ သိန္းငါးဆယ္ကိုယူၿပီး ခ်က္ခ်င္း ဘာသာေျပာင္းမည့္ သူကမ်ား သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ငရဲမက်ဘဲ သိန္းငါးဆယ္ရမည့္နည္းလမ္းကို စိတ္၀င္စားေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

“ ေဟ့ေကာင္မ၊ သိန္းငါးဆယ္လည္းရ၊ ငရဲလည္းမက်မယ့္နည္းကို ျမန္ျမန္ေျပာေလဟယ္”

“ ဒီလိုေလ၊ သူတို႔ေရွ႕က်ေတာ့ …..ဘာသာထဲကို ၀င္လုိက္မယ္ေလ။ သူတို႔ကြယ္ရာက်ေတာ့ ဗုဒၶဘာ သာကိုပဲ ကိုးကြယ္ေနမွာေပါ့”

“ အံမယ္၊ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့အႀကံ”

“ ဘယ္က ေကာင္းရမွာလဲ”

“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေအ့”

“ ဗုဒၶဘာသာကေန တျခားဘာသာကို ရိုးရိုးသားသားေျပာင္းတာက မိုက္တဲ့အဆင့္ေလာက္ပဲရွိတယ္။ တျခားဘာသာကို တကယ္မေျပာင္းဘဲ ေျပာင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေငြယူတာမ်ိဳးက်ေတာ့ မိုက္ရံုတင္မကဘူး၊ ယုတ္မာေကာက္က်စ္တဲ့အဆင့္ပါ ေရာက္သြားၿပီ”

သူတစ္ပါးေျပာသမွ်ကို ၿငိမ္ၿပီးနားေထာင္လ်က္ရွိေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ ထိုအခ်ိန္က်မွ တစ္လံုး ခ်င္း ေသေသခ်ာခ်ာထေျပာလိုက္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။

“ ဗုဒၶဘာသာကေန …..ဘာသာကို ရိုးရိုးပဲေျပာင္းေျပာင္း၊ မလိမ့္တပတ္နည္းနဲ႔ပဲ ေျပာင္းေျပာင္း၊ ငရဲက် မွာေတာ့ ေသခ်ာသေလာက္ပဲ”

“ဘာသာျခားျဖစ္တာနဲ႔ပဲ အပါယ္က်ရေတာ့မွာလား”

“ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြထက္ ေကာင္းတဲ့ တျခားဘာသာ၀င္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ သူတို႔ေသရင္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ထက္ျမင့္တဲ့ ဘံုကိုေတာင္ ေရာက္ဦးမွာ။ ဘာသာျမင့္ျမတ္ဖို႔ထက္ စိတ္ဓာတ္ျမင့္ျမတ္ဖို႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္။ ဘာသာက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း စိတ္ဓာတ္နိမ့္က်ၿပီရင္ နိမ့္က်တဲ့ေနရာကို ေရာက္ မွာပဲ”

“ စိတ္ဓာတ္ျမင့္ျမတ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့ပရဟိတအလုပ္ေတြကို တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ဘာသာ မဲ့ျဖစ္ေပမယ့္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေနရာကိုေရာက္မွာပဲ။ …..ဘာသာထဲ တခ်ိဳ႕၀င္သြားတဲ့အခါ စိတ္ဓာတ္နိမ့္က်တဲ့ …..ေတြက ေရႊတိဂံု၊ မဟာျမတ္မုနိစတဲ့ ဘုရားဓာတ္ပံုေတြအေပၚ ေျခေထာက္နဲ႔နင္းခုိင္းတတ္ၾကတယ္”

“ဒါဟာ စိတ္ဓာတ္နိမ့္က်တဲ့ သူေတြရဲ႕ အလုပ္ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအလုပ္မ်ိဳး ခိုင္းသူေရာ၊ လုပ္သူေရာ ႏွစ္ဦးလံုးငရဲကို က်ၾကမွာပဲ ”

ႏိႈင္းႏိႈင္းခ်ိန္ခ်ိန္ျဖင့္ ေျပာေနေသာ ထိုအမ်ိဳးသမီကို အားလံုးက ဝိုင္းဝန္းၾကည့္ေနၾကသည္။

-------------

လွလွတို႔ အိမ္ေထာင္သက္ ဆယ္ႏွစ္ခန္႔္အရတြင္ သူတို႔ဘဝထဲသို႔ သားေလးတစ္ေယာက္ ဝင္ေရာက္လာသည္။ ေဆးရံုတြင္ သားဖြားၿပီး ေနာက္တစ္ရက္မွာပင္ ကိုကိုတစ္ေယာက္ အလုပ္မသြားခင္ ေဆးရံုသို႔ အရင္ေျပးလာသည္။ အေဝးမွလာေနေသာ ကိုကို႔ကို ျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ လွလွ အိပ္ယာေပၚမွ လူးလဲထကာ အႏွီးတစ္ထပ္၊ ေစာင္တစ္ထပ္ျဖင့္ ေထြးထားေသာ နီတာရဲသားေလးကို ေပြ႔ခ်ီလိုက္သည္။

သားေလးကို အခန္းအလယ္ၾကမ္းျပင္တြင္ ခ်ကာကေလးေဘးတြင္ အသင့္ရပ္ေနလိုက္သည္။ အခန္းဝမွာ ကိုကိုေပၚလာသည္ႏွင့္ -

“ ကိုကို ခဏရပ္၊ ေရွ႕မတိုးမလာနဲ႔ ”

“ ဟင္… ဘာျဖစ္လို႔လဲ လွလွ ”

ထမင္းခ်ိဳင့္ႏွင့္ ဓာတ္စာသီးမ်ား မုန္႔မ်ားထည့္ထားေသာ ဆဲြျခင္းေလးကို ကိုင္ရင္း ကိုကိုတစ္ေယာက္ ေျခမကိုင္မိ၊ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္သြားသည္။ လွလွမ်က္ႏွာကိုသာ အေၾကာင္သားစိုက္ၾကည့္ေနေသာ ကိုကိုအား လွလွက သူ႔ေျခရင္းသို႔ လက္ညိဳးထိုးျပလိုက္ရာ ကိုကိုတစ္ေယာက္ “ အား ” ခနဲ မေအာ္မိေအာင္ ပါးစပ္ကို အတင္းခ်ဳပ္တည္းလိုက္ရသည္။ ရက္စက္မႈအေပါင္း သရဖူေဆာင္းသည့္ ဤျမင္ကြင္းမ်ိဳးကို ကိုကို႔ဘဝ တစ္သက္တာ တစ္ခါမွ် မျမင္ခဲ့ဖူးေခ်။

အိပ္ေမာက်ေနေသာ နီတာရဲသားေလး၏ လည္မ်ိဳေပၚသို႔ လွလွ၏ ညာေျခဖဝါး တစ္ဖက္က ခပ္ဆဆ တင္ထားသည္ မဟုတ္ပါလား။

“ လွလွ၊ လွလွ၊ မင္း ကေလးကို ဘာလုပ္မလို႔လဲဟင္ ”

“ အဲဒါ ရွင့္အေပၚ မူတည္တယ္ ”

“ ရွင္ ဒီေန႔က စၿပီးေတာ့ ဗုဒၶဘာသာစာအုပ္ေတြကို ေလ့လာဖတ္ရႈပါေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ကတိေပးရင္ ဒီကေလး အသက္ရွင္ခြင့္ေပးမယ္။ အဲသလိုမဟုတ္ဘဲ ဗုဒၶဘာသာ စုအုပ္ေတြမဖတ္ဘူး၊ မေလ့လာဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ဒီကေလးကို အခုပဲကၽြန္မ နင္းခ်သတ္လိုက္ေတာ့မယ္”

“ မင္း ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို ဆံုးျဖတ္ရတာလဲ ”

“ ဒီကေလးကို ရွင္က ရွင္ဘာသာထဲ သြင္းမယ္။ ဒီေတာ့ ေသရင္ ဒီကေလးငရဲက်မယ္။ အခုကတည္းက ကၽြန္မသတ္လို့ ေသသြားရင္ ေကာင္းရာသုဂတိ ေရာက္သြားနိုင္ေသးတယ္။ ကၽြန္မ လူသတ္မႈနဲ႔ ေထာင္က်တာက သားေလးငရဲက်တာနဲ႔စာရင္ အမ်ားႀကီးသက္သာပါတယ္။ ကၽြန္မ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမတၱာနဲ႔ ဒီလို ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတာပဲ။ ကဲ၊ ကိုကို ႀကိဳက္တဲ့အေျဖကို အခုခ်က္ခ်င္း ေပးပါ။ ကၽြန္မ အခ်ိန္မဆဲြမေနနိုင္ဘူး ”

ကိုကိုတစ္ေယာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ဒူးၫႊတ္လဲက်သြားခဲ့ရသည္။ မ်က္ႏွာမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြ အရႊဲသားႏွင့္ လွလွေျခဖဝါးေအာက္မွ သူ႔ပါးစပ္မွ စကားလံုးတခ်ိဳ႕ ထြက္အန္က်လာသည္။

“ ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း စာအုပ္ေတြ၊ တရားေခြေတြကို ဖတ္ရႈ၊ နာၾကား၊ ေလ့လာၾကည့္ဖို႔ ငါ ကတိေပးပါတယ္ လွလွရယ္ ”

“ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုကို ”

လွလွ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွ သားေလးကို ေကာက္ေပြ႔ယူၿပီးလွ်င္ ကိုကိုရင္ခြင္ထဲ သြားထည့္ေပးလိုက္သည္။ ကိုကိုတစ္ေယာက္ မ်က္ရည္မ်ားၾကားမွ သားေလး၏ပါးကို အခါခါ နမ္းၾကဴေနမိသည္။ လွလွက ေဘးဖက္ကေန၍ ကိုကိုႏွင့္ ကေလးကိုပါ သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီးလွ်င္ စကား စ” လိုက္သည္။

“ ကိုကို အေတြးပါတဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ေျပာျပမယ္။ နားေထာင္မလား ”

“ ေျပာျပေလ၊ နားေထာင္မွာေပါ့ ”

“ ဟိုး… ေရွးေရွတုန္းက ျမစ္ႀကီးတစ္စင္းထဲမွာ ခင္မင္ရင္းႏွီးေနၾကတဲ့ လိပ္တစ္ေကာင္နဲ႔ ငါတစ္ေကာင္ ရွိၾကတယ္။ တစ္ခါေတာ့ လိပ္ဟာ ေရထဲက ရႈခင္းေတြကို ၾကည့္ရတာ ရိုးသြားတဲ့အတြက္ ေျမျပင္က ရႈခင္းေတြကို ၾကည့္ဖို႔အတြက္ ကုန္းေပၚတက္သြားတယ္ ”

“ ကုန္းေပၚက်ေတာ့ အလြန္လွပတဲ့ ရႈေမွ်ာ္ခင္းေတြကို ျမင္ရတဲ့အခါ ဝမ္းသာအားရျဖစ္ၿပီး ေရထဲက မိတ္ေဆြငါးကို ေျပာျပဖို႔အတြက္ ျမစ္ထဲျပန္ဆင္းသြားတယ္။ ျမစ္ထဲေရာက္တဲ့အခါ မိတ္ေဆြငါးကို ကုန္းေပၚက ရႈခင္းေတြအေၾကာင္း ေျပာျပၿပီး ကုန္းေပၚလိုက္ၾကည့္ဖို႔ ေခၚေတာ့တာေပါ့ ”

“ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုေခၚေခၚ ငါးက ကုန္းေပၚမွာ လွပတဲ့ရႈခင္းေတြ ရွိတယ္ဆိုတာကို လံုးဝလက္မခံဘူး၊ လိုက္လညး္မလိုက္ဘူးတဲ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လိပ္ကလက္ေလွ်ာ့လိုက္ရတာေပါ့။ အခုလည္း ကိုကိုတို႔ … ဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ အျဖစ္က ေရထဲက ငါးနဲ႔တူေနတယ္။ အခု ကိုကိုပဲ ၾကည့္ေလ ”

“ ကၽြန္မက တတ္နိုင္သမွ် ဘာသာေလးခုလံုးက စာေတြကို ဖတ္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာစာေပ တစ္ခုတည္း ဖတ္တုန္းက ဒီေလာက္ေကာင္းမွန္း မသိေသးဘူး။ တျခားဘာသာက စာေပေတြကို ေလ့လာၾကည့္ေတာ့မွ ဗုဒၶစာေပေတြက ပိုေကာင္းမွန္းသိလာတယ္။ လူတစ္ေယာက္တည္း ေျပးေနရင္ ဘယ္ေလာက္ျမန္ျမန္၊ ျမန္မွန္းမသိသာဘူး ”

“ တျခားလူေတြနဲ႔ ယွဥ္ေျပးမွ အဲဒီလူက ျမန္မွန္းသိသာ လာတဲ့သေဘာမ်ိဳးေပါ့။ အခုလည္း ကိုကို႔အေနနဲ့ ဗုဒၶစာေပေတြကို ေလ့လာၾကည့္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ႀကိဳက္မွ သဘာဝက်မွ လက္ခံပါ၊ မႀကိဳက္ရင္ သဘာဝမက်ရင္ ပယ္ပစ္နိုင္ပါတယ္ ”

“ တျခားဘာသာက စာေပေတြ၊ တရားေတြကို ဖတ္ရႈေလ့လာရင္ အီမန္ (ယံုၾကည္မႈ ပ်က္တယ္) ဆိုၿပီး တို႔…… ဘာသာေရးက တားထားတယ္ ”

“ အဲဒါကိုက အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္ေနတာေပါ့။ ကၽြန္မတို႔႔ ဗုဒၶကေတာ့ ဘယ္တရားေတာ့ မနာရဘူး၊ ဘယ္စာအုပ္ေတာ့ မဖတ္ရဘူးလို႔ တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားတာ မရွိဘူး။ တရားမ်ိဳးစံု နာခြင့္ျပဳတယ္။ ဒါေပမဲ့ မွန္ကန္ရမယ္၊ အျပစ္ကင္းရမယ္၊ ေကာင္းက်ိဳးေပးရမယ္၊ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းေတြ လက္ခံႏိုင္ရမယ္ ”

“ ဒီအခ်က္ေလးခ်က္ေလာက္နဲ႔ ညီရင္ လက္ခံက်င့္သံုးခြင္ျပဳပါတယ္။ မညီရင္ မျပဳပါဘူး။ ကဲ၊ ကိုကို႔ကို ေမးခြန္းတစ္ခုေမးပါ့မယ္။ ကားေဘာ္ဒီ ရိုက္ဖို႔အတြက္ သံျပားတစ္ခ်က္ သြားဝယ္ပါၿပီတဲ့၊ တစ္ဆိုင္ထဲမွာပဲ ဆိုတဲ့ေစ်းေပးၿပီး ဝယ္သလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သံုးေလးဆိုင္ေလာက္ ေမးၿပီးမွ ပစၥည္းလည္းေကာင္း၊ ေစ်းလညး္ သက္သာတဲ့ သံျပားကို ဝယ္သလား ”

“ တစ္ဆိုင္တည္း ဆိုေစ်းေပးၿပီးဝယ္ရင္၊ ပစၥည္းကလည္း မေကာင္း၊ ေစ်းကလည္း ႀကီးေနရင္ ကိုယ္ရႈံးမွာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ အနည္းဆံုး သံုးေလးဆိုင္ေလာက္ေတာ့ ေမျမန္း၊ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆး ေရြးခ်ယ္ၿပီး ဝယ္ရတာေပါ့ ”

“ ေသာင္းဂဏန္းေလာက္တန္တဲ့ သံျပားေလးတစ္ခ်ပ္ ဝယ္တာေတာင္ သံုးေလးဆိုင္ေလာက္မွာ စစ္ေဆးေမးျမန္း ဝယ္ၾကေသးရင္၊ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရမယ့္ ဘာသာေရးက်မွ မေရြးခ်ယ္ဘဲ၊ မဆန္းစစ္ဘဲ မိဘေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္ မ်က္စိမွိတ္ ကိုးကြယ္မယ္ ဆိုရင္၊ ကိုယ့္အတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆံုးရံႈးလိုက္မလဲဆိုတာ ကိုကို တစ္ခ်က္ေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္ပါလား ”

ကိုကို ေတြခနဲျဖစ္သြားၿပီး လွလွကို လွမ္းၾကည့္သည္။ ၿပီးေတာ့ တစ္လံုးခ်င္း ေအးေဆးစြာ ေျပာလာသည္။

“ ေအး၊ လွလွ မင္းေျပာတာ သဘာဝက်တယ္။ ကိုယ္ ဗုဒၶစာေပေတြကို ေလ့လာၾကည့္ေတာ့မယ္ ”

--------------

…ဘာသာထဲ မယားကို ရေအာင္မဆဲြေဆာင္ ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ကိုကို၏ ဘာသာျခားအလုပ္ရွင္မ်ားက ကိုကို႔ကို ဖိအားေပးသည့္အေနျဖင့္ အလုပ္သိပ္မခိုင္းၾက။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုကိုမွာ အလုပ္ရတစ္ခ်က္၊ မရတခ်က္ျဖင့္ အေတာ္ဒုကၡေရာက္ ေနရရွာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လွလွတို႔ ဇာတိၿမိဳ႕တြင္ အိမ္ငွားျဖင့္ မေနႏိုင္ေတာ့ေပ။ လွလွ၏ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားကလည္း ေထာက္ပံ့ကူညီျခင္း မျပဳၾကေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုကို၏ ေဆြမ်ိဳးမ်ား အမ်ားဆံုးရွိရာ မင္းဘူးၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ ခဲ့ရေတာ့သည္။

ဘာသာျခားမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း ကိုကို၏ေဆြမ်ိုးမ်ားက တစ္လတစ္ေသာင္းငါးေထာင္ ေပးရေသာ အခန္းေလးတစ္ခန္း ငွားေပးသျဖင့္ သူတို႔မိသားစု လမ္းေဘးမေရာက္ၾကရျခင္းျဖစ္၍ လွလွ အလြန္ေက်းဇူးတင္မိသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ သူ႔သားေလးကိုလည္း ဗုဒၶဘာသာ ပံုသြင္းရေတာ့သည္။ ေက်ာင္းမေနရေသးခင္ ေလးႏွစ္သားေက်ာ္ေက်ာ္ အရြယ္ေလာက္ကတည္းက သရဏဂံု၊ ငါးပါးသီလ အနက္အဓိပၸါယ္ အက်ိဳးသြားေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ သင္ေပးသည္။

မုန္႔မက္ေသာ အရြယ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မနက္အိပ္ယာထ၊ ညအိပ္ရာဝင္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ဘုရားရွိခိုးပါက မုန္႔ေကၽြးသည္။ မရွိခိုးပါက မေကၽြးေခ်။ ဤသည္ကား ခရစ္ယာန္ သာသနာျပဳမ်ား၏ နည္းကို အသံုးျပဳထားျခင္း ျဖစ္သည္။

ဘုရားေက်ာင္းသို႔ ေရာက္လာၾကေသာ ကေလးငယ္မ်ားကို ခရစ္ယာန္သာသနာျပဳမ်ားက မုန္႔စားခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ ဘာသာႀကီးေလးခုက ဘုရားေလးဆူပံုတူ အရုပ္မ်ားရွိရာသို႔ သြားခိုင္းလိုက္သည္။ ရုပ္တုေလးဆူ၏ ေနာက္တြင္ ခလုတ္မ်ားကို ႏွိပ္ေစသည္။ တျခားဘာသာက ရုပ္တုကို ႏွိပ္လိုက္ေသာအခါ ဘာမွ်မထုျခားေသာ္လည္း ခရစ္ေတာ္ ပံုရုပ္တုကို ႏွိပ္လိုက္ေသာအခါတြင္ကား တစ္ခါခလုတ္ႏွိပ္လွ်င္ မုန္႔တစ္ခု ထြက္လာသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကေလးငယ္မ်ားသည္ ဘယ္အခါႏွိပ္ႏွိပ္ ခရစ္ေတာ္ပံုမွ ခလုတ္ကိုသာ ႏွိပ္ၾကေတာ့သည္။ ခရစ္ေတာ္ကို ဆည္းကပ္မွ မုန္႔ရသည္။ တျခားဘုရားေတြ ဆည္းကပ္လွ်င္ မုန္႔မစားရဟူေသာ အေတြးသည္ ကေလးမ်ား၏ စိတ္ထဲတြင္ စဲြသြားသည္။ ပံုျပင္ဟူသည္ ကေလးတိုင္း၏ ႏွလံုးသားျဖစ္သည္။ ပံုျပင္မႀကိဳက္ေသာ ကေလးဟူ၍ မရွိသေလာက္ပင္ျဖစ္သည္။ ယခုပင္ၾကည့္ပါ၊ လွလွတစ္ေယာက္ သားေလးကို အိပ္ယာဝင္ပံုျပင္ ေျပာျပလ်က္ရွိသည္။

“ ဟိုး… ေရွးေရွးတုန္းက ေပါ့သားရဲ႕။ မႏၱေလးတိုင္း၊ တံတားဦးၿမိဳ႕မွာ ဗလီဒကာႀကီး ဦးေယာလို႔ အမည္ရတဲ့ သစ္ကုန္သည္ သူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမွာ ေက်ာင္းဒကာရွိသလို၊ သူတို႔အစၥလာမ္ဘာသာမွာလည္း ဗလီဒကာဆိုတာ ရွိတယ္ ”

“ ဒကာဆိုတာ ဘာလဲေမေမ ”

“ ဒကာ ဆိုတာက ေပးလွဴတတ္သူလို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။ ဦးေယာက ျမန္မာျပည္မွာ ဗလီတည္ခ်င္ရင္ သူ႔ကိုသာ အေၾကာင္းၾကားလုိက္၊ လွဴလိုက္တာပဲ။ အဲသေလာက္ ခ်မ္းသာတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလး ေရာဂါတစ္ခုနဲ႔ ရုတ္တရက္ ကြယ္လြန္သြားတယ္ ”

“ ေနာက္ေတာ့ အိမ္မွာ မေကာင္းဆိုးဝါး ၿပိတၱာ ျဖစ္သြားတယ္။ သူေဌးႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့အခါ သမီးက အိပ္မက္လာေပးတယ္။ အိပ္မက္ထဲမွာ သူ႔သမီးေလးက လြင္တီးေခါင္ ေနပူႀကီးထဲေရာက္ေနတယ္။ ခႏၶာကိုယ္မွာ အဝတ္အစားလည္းမရိွဘူး။ ပိန္လိုက္တာကလည္း အရိုးေပၚ မရတင္ေနတယ္။ သူ႕သမီးေလးက သူ႔ကိုေတြေတာ့ ေျပာတယ္။ ပါးပါး သမီးကိုကယ္ပါ၊ သမီးမွွာ စားစရာ၊ ဝတ္စရာ၊ ေနစရာ မရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္တဲ့ ”

“ အဲသလိုေျပာၿပီး အိပ္မက္ကေန သူေဌးႀကီးလန္႔ႏိုးလာတယ္။ သူေဌးႀကီးလည္း မ်က္ရည္ေတြက်လာ တာေပါ့။ ဒါနဲ႔ပဲ သူတို႔ဗလီဆရာေတြ ပင့္ဖိတ္ၿပီး သူတို႔ဘာသာနည္းလမ္းနဲ႔ ကုသိုလ္ျပဳအမွ်ေ၀တယ္။ ညက် ေတာ့ အိပ္မက္ထဲမွာ သူ႔သမီးကိုျပန္ေတြ႕ေတာ့ အရင္ညကအတိုင္း ဘာမွ မထူးျခားဘူးတဲ့”

“ သမီးမွာ ဘာမွမရပါဘူးလို႔ သမီးေလးက ငိုယိုၿပီးေျပာရွာသတဲ့။ ဒါနဲ႔ သူေဌးႀကီးဟာ သူတို႔ဘာသာကို စိတ္ကုန္သြားတယ္။ တကယ့္အေရးက်ေတာ့ ဘာမွမကယ္ႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား။ ေနာက္တစ္ခါ ခရစ္ယာန္ဘုန္း ႀကီးေတြ ပင့္ဖိတ္ၿပီး ကုသိုလ္ျပဳအမွ်ေ၀တယ္။ ဒါလည္းမရဘူး။ ေနာက္တစ္ခါ ဟိႏၵဴဆာဒူးဘုန္းႀကီးေတြ ပင့္ၿပီး ကုသိုလ္ျပဳတယ္၊ အမွ်ေ၀ျပန္တယ္။ ဒါလည္း မရဘူးတဲ့”

“ ေနာက္ဆံုး ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီးေတြပင့္ၿပီး ကုသိုလ္ျပဳအမွ်ေ၀မွ ၿပိတၱာဘ၀က ကၽြတ္သြားသတဲ့သား ရဲ႕”

“ ကၽြတ္သြားတယ္ဆိုတာ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ ေမေမ”

“ ၿပိတၱာဘံုကေန နတ္ဘံုေရာက္သြားတာကို ေျပာတာသားရဲ႕။ အဲဒီညက်ေတာ့ သူ႔သမီးေလးဟာ လွလွပပ၊ ၀၀ၿဖိဳးၿဖိဳး၊ နတ္၀တ္တန္ဆာေတြ၀တ္ၿပီး ေရႊဗိမာန္ႀကီးတစ္ခုေပၚ ေရာက္ေနတာကို သူေဌးႀကီးအိပ္ မက္ထဲမွာ ေတြ႕ရတယ္။ သူ႔အတြက္ စားစရာ၊ ၀တ္စရာ၊ ေနစရာေတြရသြားၿပီ။ သံသရာက ဒုကၡသည္ၿပိတၱာ ေတြကို ကယ္တင္ႏိုင္တာ ဗုဒၶဘာသာပဲ ရွိတယ္လို႔ သမီးေလးက ေျပာသြားလိုက္ေသးသတဲ့”

“ ဒါေၾကာင့္ သူေဌးႀကီးနဲ႔ မိသားစုအားလံုးဟာ ဗုဒၶဘာသာထဲကို ၀င္သြားၾကတယ္။ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ၂၆ ဘီ လမ္းက မိုးေကာင္းေက်ာင္းတိုက္ႀကီးထဲမွာ ႏွစ္ထပ္ေက်ာင္းႀကီးတစ္ေက်ာင္းေတာင္ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့ ေသးသတဲ့။ သားအသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ အဲဒီေက်ာင္းႀကီးကို လက္ေတြ႕သြားၾကည့္ေပါ့”

(မွတ္ခ်က္) ၿပိတၱာဘ၀က ကၽြတ္လြတ္ေစရန္အတြက္ လွဴမည္ဆိုလွ်င္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ေရြးခ်ယ္မွရမည္။

၁။ သိကၡာသံုးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းေတာ္ျဖစ္ရမည္။

၂။ အပ္စပ္ေသာ ဆြမ္း၊ သကၤန္း၊ ေက်ာင္း၊ ေဆး စသည္ကိုသာ လွဴဒါန္းရမယ္။ ကပၸိယမပါလွ်င္ ေငြမလွဴသင့္။

၃။ ကြယ္လြန္သူ၏နာမည္ကို ေခၚ၍ ႀကိဳတင္ဖိတ္မႏၲကျပဳထားရသည္။

၄။ ဘုရားဂုဏ္၊ တရားဂုဏ္၊ သံဃာ့ဂုဏ္ ဦးထိပ္မွာထားၿပီး ကိုယ္ေစာင့္နတ္မ်ား၊ အိမ္ေစာင့္နတ္မ်ား၊ ရြာေစာင့္နတ္မ်ား၊ ၿမိဳ႕ေစာင့္နတ္မ်ား၊ ဘုမၼစိုးမ်ား၊ ရုကၡစိုးမ်ား၊ အာကာသစိုးမ်ား၊ သာသနာေစာင့္ စတုမဟာရာဇ္ နတ္မင္းႀကီးေလးပါးတို႔သည္ ကြယ္လြန္သူ မျဖဴတစ္ေယာက္ ေရာက္ရာဘ၀ဘံုဌာနမွ သာဓုေခၚ ၍ရေအာင္ အသိေပးၾကပါ၊ ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကပါဟု ေမတၱာရပ္ခံ ပန္ၾကားရသည္။ ဦးေယာ၊ ေဒၚမိန္းကေလး တို႔လွဴဒါန္းထားေသာ အလယ္တိုက္ႀကီးကို မႏၲေလးၿမိဳ႕၊ ၂၆ ဘီ လမ္းရွိ မိုးေကာင္းကင္စာသင္တိုက္ႀကီး၌ သြား ေရာက္ေလ့လာၾကည္ညိဳႏိုင္သည္။

“ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ဧရာ၀တီတိုင္း၊ လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ဇန္ဂီေရေက်ာ္လို႔ အမည္ရတဲ့ ရြာေလးတစ္ ရြာ ရွိသတဲ့သားေရ။ အဲဒီရြာေလးမွာ ကရင္တိုင္းရင္းသား မိသားစုေတြ ေနထိုင္ၾကတယ္။ တစ္ရြာလံုး ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ေတြေပါ့ကြယ္။ တစ္ခါေတာ့ (၁၉၉၀ ၀န္းက်င္) အဲဒီရြာမွာ ၀မ္းေရာဂါကပ္ေဘးႀကီးတစ္ခု က်ေရာက္ ၿပီး ရြာသူရြာသားေတြ အမ်ားႀကီးေသဆံုးကုန္တယ္”

“ တစ္ေယာက္ေသလို႔ သုႆာန္မွာ သြားျမွဳပ္တုန္းရွိေသးတယ္ ရြာထဲမွာ ေနာက္တစ္ေယာက္ ေသေန ျပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ တခ်ို႕ရြာသားေတြက အေၾကာက္လြန္ၾကေတာ့ ဒီရြာကေန တျခားရြာေတြကို ေျပာင္းေျပးကုန္ ၾကတယ္။ ဘယ္လိုေဆး၀ါးေတြနဲ႔မွ ကုသကာကြယ္လို႔မရတဲ့အခါ သူတို႔အားထားရာ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္း ကို သြားၾကတယ္။ ဓမၼဆရာကို အကူအညီေတာင္းဖို႔ေပါ့”

“ ဒါေပမယ့္ ဓမၼဆရာက သူတို႔ထက္အရင္ ရန္ကုန္ကိုထြက္ေျပးသြားၿပီ။ မရွိေတာ့ဘူး”

“ ဟင္၊ ဘယ္လို ဓမၼဆရာႀကီးလည္း ေမေမရယ္။ သူ႔ တပည့္သားေတြကို သူမို႔ ပစ္ထားရက္တယ္၊ ေနာ္ ေမေမ”

“ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း မပီသတာေပါ့ သားရယ္။ ဘာသာေရးမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ႏိုင္ငံေရးမွာျဖစ္ျဖစ္ ေခါင္း ေဆာင္ေကာင္းကို ရွာတဲ့အခါ စိတၱသတၱိဟာ အေရးအႀကီးဆံုး အရည္အခ်င္းေပါ့ သားရယ္”

“ စိတၱသတၱိဆိုတာ ဘာလဲေမေမ”

“ မိမိအက်ိဳးနဲ႔ အမ်ားအက်ိဳးယွဥ္လာရင္ မိမိအက်ိဳးစြန္႔ၿပီး အမ်ားအက်ိဳးကို ဦးစားေပးလိုက္တာ။ အမွား နဲ႔အမွန္ ႏွစ္ခုယွဥ္လာရင္ လူမ်ိဳးစြဲ၊ ေဒသစြဲ၊ ဘာသာစြဲမရွိဘဲ မွန္တဲ့ဘက္က ရပ္တည္ရဲတာတို႔ဟာ စိတၱသတၱိ ေပါ့ သားရယ္။ ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စိတၱသတၱိရွိတဲ့ တရုတ္ရဟန္းေတာ္ ခ်န္မင္းအေၾကာင္း သားကိုေျပာ ျပမယ္”

“ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ကေပါ့ သားရယ္။ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာႀကီးတစ္စင္းဟာ တရုတ္ျပည္ကေနၿပီး အိႏၵိယႏိုင္ငံကို ျဖတ္ေမာင္းလာတယ္။ လမ္းခုလတ္မွာပဲ မုန္တိုင္းမိၿပီး သေဘၤာႀကီးေမွာက္ သြားတယ္။ လူေတြ ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ပါလာတဲ့သေဘၤာႀကီးဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္းေတာ့ ျမွဳပ္မသြားဘူးေပါ့ သားရယ္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေစာင္းၿပီး နစ္ေနတာေပါ့”

“ ဒီအခ်ိန္မွာ သေဘၤာကပၸတိန္ဟာ စိတ္တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ ခရီးသည္ေတြကို အမိန္႔ေပးစီမံေနတယ္။ လူ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ပါတယ္ဆိုရင္ အသက္ကယ္ေလွက နည္းေနေတာ့ ခုႏွစ္ရာေလာက္ပဲ အသက္ရွင္ခြင့္ ရမယ္။ သံုးရာေက်ာ္ေလာက္ကေတာ့ ေသၾကရမယ္။ ကပၸတိန္စီမံတာကို လက္မခံဘဲ ကိုယ္ထင္ရာ၊ ကိုယ္ဦး ရာေလွကို လုစီးၾကမယ္ဆိုရင္ လူအားလံုး ေသကုန္ၾကမယ္”

“ ကပၸတိန္ကလည္း ဒီအတိုင္းရွင္းျပလိုက္တယ္ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ခရီးသည္အားလံုးဟာ ကပၸတိန္ရဲ႕အစီ အစဥ္အတိုင္း နာခံၾကတယ္။ သူ႔အစီအစဥ္က ပထမဆံုး ရဟန္းေတြ ေလွေပၚတက္မယ္၊ ဒုတိယ ကေလးေတြ၊ တတိယ အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ စတုတၳ အမ်ိဳးသားေတြေပါ့။ ပါလာတဲ့ရဟန္းေတာ္ေတြ အသက္ကယ္ေလွေပၚလည္း စတက္ေရာ တရုတ္ရဟန္းေတာ္ခ်န္မင္းက မတက္ဘဲ သေဘၤာထဲမွာ ခ်န္ေနလိုက္တယ္”

“ ကပၸတိန္က အသက္ကယ္ေလွေပၚတက္ဖို႔ ေျပာတဲ့အခါ ရဟန္းေတာ္ခ်န္မင္းက ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ သူ႔အသက္ကို ခရီးသည္တစ္ေယာက္အတြက္ လွဴလိုက္ၿပီတဲ့။ ကပၸတိန္ဟာ ရဟန္းေတာ္ခ်န္မင္းကို လက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အေလးျပဳတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လူခုနစ္ရာေက်ာ္ အသက္ရွင္ခြင့္ရေပမယ့္ သံုးရာေက်ာ္ေလာက္ကေတာ့ သေဘၤာႀကီးနဲ႔အတူ ပင္လယ္ထဲမွာ နစ္ျမွဳပ္က်ေရာက္ၿပီး ေသဆံုးသြားၾကတယ္”

“ အဲဒီ သံုးရာေက်ာ္ထဲမွာ ရဟန္းေတာ္ခ်န္မင္းလည္း ပါသြားတာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ရဟန္းေတာ္ခ်န္ မင္းဟာ ဗုဒၶဂယာကို ဘုရားဖူးရေအာင္ လာတာပါ။ ဘုရားရွင္ႏွစ္သက္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ အနစ္နာခံျခင္းဆိုတဲ့ ဓမၼနဲ႔ ဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္သြားတာပါ။ အဲဒါ စိတၱသတၱိေပါ့ သားရယ္။ မွန္တဲ့ဘက္ကေနရဲတဲ့ စိတၱသတၱိကို ဥပမာေပး ရရင္ အေမရိကန္သမၼတႀကီး လင္ကြန္းေပါ့သားရယ္။ ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက အာဖရိကတိုက္ မွာ နီဂရိုးလူမည္းေတြကို ဖမ္းၿပီး အေမရိကန္ေတာင္ပိုင္း စိုက္ပ်ိဳးေရးနယ္ေတြမွာ ကၽြန္အျဖစ္ ခုိင္းစားၾကတယ္။

“ လူလူခ်င္း ကၽြန္အျဖစ္ခုိင္းစားတာဟာ မွားေနမွန္းသိေပမယ့္ အေမရိကန္သမၼတအဆက္ဆက္ဟာ မွားတဲ့ဘက္ကပဲ ရည္တည္ခဲ့ၾကတယ္။ ေက်းကၽြန္စနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး။ သမၼတႀကီးလင္ကြန္းက ေတာ့ စိတၱသတၱိရွိတယ္။ သမၼတႀကီးလင္ကြန္းဟာ လူျဖဴတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ လူမည္းေတြဘက္ကပဲ ရပ္ တည္ခဲ့တယ္။ လႊတ္ေတာ္မွာ ကၽြန္စနစ္ဖ်က္သိမ္းဖို႔ အဆုိတင္သြင္းတာ ေအာင္ျမင္သြားတယ္”

“ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မေက်နပ္တဲ့ အေမရိကန္ေတာင္ပိုင္းက ေျမာက္ပိုင္းကေန ခြဲထြက္တယ္။ ေျမာက္ ပိုင္းနဲ႔ေတာင္ပိုင္း စစ္ျဖစ္တယ္။ ေျမာက္ပိုင္းကႏိုင္သြားတဲ့အတြက္ လူမည္းေတြ ကၽြန္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္သြား တယ္။ အဲဒီလို မွန္တဲ့ဘက္က ရည္တည္ခဲ့တဲ့အတြက္ လူျဖဴတစ္ေယာက္ရဲ႕ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္တာကို ခံရလို႔ သမၼတႀကီး က်ဆံုးသြားတယ္။ အဲဒီလို မွန္တဲ့ဘက္က ေနရဲတာလည္း စိတၱသတၱိေပါ့ သားရယ္”

“ ေမေမ့ပံုျပင္ေလးကို ဆက္မယ္ကြယ္၊ ဆံုးခါနီးပါၿပီ။ ဇန္ဂီေရေက်ာ္ရြာသားေတြဟာ သူတို႔ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္က သူတို႔ကိုပစ္သြားေတာ့ အားကိုးရာအသစ္ရွာရင္း ကေနစိုေခ်ာင္းရြာဆရာေတာ္ႀကီးဆီ ေရာက္ သြားတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးက အလယ္ေရေက်ာ္ ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္တကြ သံဃာေတာ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ကို လႊတ္ ေပးၿပီး ပရိတ္၊ ပ႒ာန္းေတာ္ႀကီးကို ရက္အေတာ္ၾကာအထိ ရြတ္ဖတ္ေပးလိုက္တာ ကပ္ေရာဂါေဘးႀကီး တစ္ခါ တည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ သားရဲ႕”

“ အဲဒီမွာတင္ ဇန္ဂီေရေက်ာ္တစ္ရြာလံုးဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္”

သားေလးရွင္ျပဳခါနီး ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္အရြယ္မွာပင္ မုတ္ဆိတ္ဓမၼဆရာႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ …..ဘာသာ ၀င္ သူေဌးေလးဦးတို႔ အိမ္ေပၚသို႔ ေရာက္လာၾကျပန္တယ္။ ေငြထည့္ထားေသာ အိတ္ကအရင္ တစ္ခါလာတုန္း က ပါေသာအိတ္မ်ိဳး ႏွစ္အိတ္ေတာင္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သိန္းတစ္ရာေက်ာ္မည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။ ကိုကို၏ မ်က္ႏွာကို လွမ္းအကဲခတ္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အရင္တစ္ေခါက္ကကဲ့သို႔ ပ်ာပ်ာသလဲ မျဖစ္ေတာ့သည္ကို သတိထားမိလိုက္သည္။

“ မလွလွတို႔ သားေလး ရွင္ျပဳဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သိန္းတစ္ရာႏွစ္ဆယ္ လာၿပီးကူညီတာပါ”

“ ရွင္ျပဳတာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ ….ဘာသာလိုျပဳရမွာလား၊ ဗုဒၶဘာသာလို ျပဳရမွာလား”

“ မိသားစုအားလံုး …..ဘာသာထဲ၀င္ၿပီးမွ ကေလးကို …..ဘာသာလို ရွင္ျပဳရမွာပါ”

“ တစ္ခုေတာ့ ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္”

“ ဟုတ္ကဲ့၊ ေျပာပါ”

“ ဦးျဖဴမိသားစုနဲ႔ ဦးမည္းမိသားစု ႏွစ္ခုရွိတယ္ပဲ ဆိုၾကပါစို႔။ ဦးမည္းက သူ႔သားသမီးေတြကို ဆံုးမ တယ္။ ေကၽြးေမြးေပးကမ္းစရာရွိရင္ ကိုယ့္မိသားစုအခ်င္းခ်င္းပဲ ေကၽြးေမြးေပးကမ္းၾက၊ မိသားစုမဟုတ္ရင္ ဘယ္သူ႔မွေပးကမ္း ေကၽြးေမြးတာမလုပ္ပါနဲ႔တဲ့။ ဦးျဖဴကေတာ့ ေကၽြးေမြးေပးကမ္းစရာရွိေနရင္ မိသားစုစြဲ၊ ေဆြ မ်ိဳးဆြဲထားမေနနဲ႔ လိုအပ္ေနတဲ့သူဆို မိသားစုဟုတ္ဟုတ္၊ မဟုတ္ဟုတ္ ေကၽြးသာေကၽြးလို႔ ဆံုးမတယ္”

“ ဦးမည္းႏွင့္ ဦးျဖဴႏွစ္ေယာက္တို႔မွာ ျမင့္ျမတ္သူအျဖစ္ ဆရာတို႔က ဘယ္သူ႔ကိုေရြးခ်ယ္မလဲ”

“ ဦးျဖဴကိုပဲ ေရြးခ်ယ္မွာပါ”

“ မွန္ပါတယ္၊ ကၽြန္မကလည္း ဆရာတို႔နဲ႔ထပ္တူပါပဲ။ ဦးျဖဴကို ကၽြန္မတို႔ ဘာလို႔ေရြးခ်ယ္သလဲဆိုရင္ အဆင့္ျမင့္လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမတၱာမ်ိဳး ထားႏိုင္လုိ႔ပဲ။ ဦးမည္းကို ဘာေၾကာင့္မေရြးခ်ယ္သလဲဆိုရင္ လူ သားျဖစ္လ်က္နဲ႔ အဆင့္နိမ့္တိရိစာၦန္ ေမတၱာအဆင့္ေလာက္သာ ထားႏိုင္လို႔ပဲ”

“ ေခြးမတစ္ေကာင္ ေခြးကေလးေတြေမြးလာရင္ ႏို႔တိုက္တယ္။ ေခြးကေလးေတြ ထမင္းစားတတ္ခ်ိန္ ေရာက္လာရင္ ေနရာအႏွံ႔က ရွာစားလာၿပီး အန္ေကၽြးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ မထူးဆန္းပါဘူး။ ကိုယ့္ ကေလးမို႔ ကိုယ္ေကၽြးတာေလ။ ထူးဆန္းတာက တျခားေခြးကေမြးတဲ့ ေခြးေလးေတြလာစားတာကို ၾကည္ျဖဴျခင္း ပဲ။ အဲသလို ၾကည္ျဖဴတဲ့ေခြးမကေတာ့ မရွိသေလာက္ရွားတယ္။ တခ်ိဳ႕ေခြးမေတြဆိုရင္ သူတို႔အန္ခ်ထားတဲ့ အန္ဖတ္ေတြကို တျခားေခြးေလးေတြ လာစားရင္ အေသကိုကိုက္သတ္ပစ္လိုက္တာ”

“ လူျဖစ္ေနလ်က္နဲ႔ မိမိ မိသားစု ခ်မ္းသာေရးေလာက္ထားတဲ့ ေမတၱာမ်ိဳးဟာ တိရိစၧာန္အဆင့္ေလာက္ ပဲရွိပါေသးတယ္။ ဘာသာစြဲ၊ ေဒသစြဲ၊ လူမ်ိဳးစြဲ၊ မိသားစုစြဲ မထားဘဲ လူသားမွန္သမွ်အေပၚ ထားတဲ့ေမတၱာမ်ိဳး ကမွ အဆင့္ျမင့္လူသားဆန္တဲ့ ေမတၱာလို႔ ဆိုရမွာေပါ့။ ကၽြန္မတို႔ ဗုဒၶဘုရားရွင္က အဲဒီလို လူသားဆန္တဲ့ ေမတၱာမ်ိဳးထားတတ္ေအာင္ ေဟာလည္းေဟာတယ္၊ ကိုယ္တိုင္လည္းလုပ္ေဆာင္ျပတယ္”

“ ဗုဒၶနဲ႔ေခတ္ၿပိဳင္ နိဂ႑နာဋပုတၱ အမည္ခံ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ေပၚထြန္းခဲ့ဖူးတယ္။ သူက ကံသံုးပါးမွာ ကိုယ္နဲ႔

သူေတာ္ေကာင္း၏ ကလဲ့စား ( ၃ )
*************************

“ ဗုဒၶနဲ႔ေခတ္ၿပိဳင္ နိဂ႑နာဋပုတၱ အမည္ခံ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ေပၚထြန္းခဲ့ဖူးတယ္။ သူက ကံသံုးပါးမွာ ကိုယ္နဲ႔ျပဳတဲ့ကံက အျပစ္အႀကီးဆံုးလို႔ သတ္မွတ္ေဟာၾကားတယ္။ ဗုဒၶက စိတ္နဲ႔ျပဳတဲ့မေနာကံက အျပစ္အႀကီးဆံုးလို႔ သတ္မွတ္ေဟာၾကားတယ္။ သူ႔ကို ကိုးကြယ္တဲ့ ဥပါလိအမည္ရွိတဲ့သူၾကြယ္က ကာယကံက အျပစ္အႀကီးဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း ၀ါဒၿပိဳင္ဖို႔ ဘုရားရွင္္ဆီေရာက္လာတယ္”

“ဗုဒၶက အေမွာင္ထဲမွာ စႀကၤေလွ်ာက္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ပိုးေကာင္ေတြကို မျမင္ရလို႔ မေတာ္ တဆ နင္းသတ္မိသြားတယ္။ အဲဒီ အျပစ္ရွိသလားလို႔ ေမးလိုက္တဲ့အခါ ဥပါလိက ေသေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေစတနာ မပါလို႔ အျပစ္မရွိေၾကာင္းေျဖလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာတင္ ၀ါဒၿပိဳင္ပြဲက ၿပီးသြားပါၿပီ။ ကာယကံက အျပစ္အႀကီးဆံုး လို႔ ဆိုထားတဲ့ သူ႔ဆရာရဲ႕၀ါဒက မွားယြင္းေၾကာင္း အလုိလို၀န္ခံၿပီးသား ျဖစ္သြားတယ္ေလ”

“ အဲဒီမွာတင္ ဘုရားရွင္ရဲ႕တရားကို ဆက္နာၿပီး ေသာတာပန္တည္သြားတယ္။ ေသာတာပန္တည္ၿပီး တဲ့ေနာက္ တပည့္ေတာ္အား ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သူဟု မွတ္ေတာ္မူပါ ဘုရားဆိုၿပီး ေလွ်ာက္ထားတယ္။ ဒီအခါ ဘုရားရွင္က ဥပါလိ သင့္အိမ္ဟာ နိဂ႑ဂိုဏ္းသားေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ အလွဴခံရာဌာနျဖစ္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္သြားေသာ္လည္း နိဂ႑ဂိုဏ္းသားေတြလာရင္ အရင္ကအတိုင္း လွဴၿမဲလွဴပါလို႔ တိုက္တြန္းေတာ္မူတယ္”

“ရွင္တို႔ ဘုရားက …..ဘာသာ၀င္ျဖစ္မွ ေထာက္ပံ့ရမယ္၊ မျဖစ္ရင္ မေထာက္ပံ့ရဘူးလို႔တားထားတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ဗုဒၶဘုရားရွင္ကေတာ့ ဘယ္ဘာသာ၀င္မဆို ေထာက္ပံ့လို႔ရတယ္လို႔ ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ့တယ္။ ဒါဆိုရင္ ဘယ္ဘုရားက သေဘာထားႀကီးတယ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔ရႏိုင္ပါၿပီ။ သေဘာထားႀကီးတဲ့ ဘုရားရွင္ကို ကိုးကြယ္ ထားမိတဲ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ သေဘာထားေသးတဲ့ ဘုရားကို ေျပာင္းကိုးကြယ္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ ဘူး”

“ ကၽြန္မတို႔ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္က ေဟာေတာ္မူခဲ့ဖူးပါတယ္။ ငါဘုရား တရားေဒသနာမ်ား ေဟာေတာ္ မူေနတာဟာ ဘာသာျခားေတြ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္လာဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ထားျဖဴစင္လာဖို႔ပါတဲ့။ ဒါကိုၾကည့္ၿပီး ဆရာေတာ္တစ္ပါးက ဒႆနတစ္ခု ေရးထားပါတယ္”

“ ဘာသာတစ္ခုမွ အျခားဘာသာတစ္ခုသို႔ ကူးေျပာင္းေအာင္လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ိဳးသည္ ထူးျခားေသာ ၊ ျမင့္ျမတ္ေသာ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္၊ အတၱဆန္ေသာဘ၀မွ အနစ္နာခံေသာဘ၀သို႔ ေရာက္သြားေအာင္၊ မည္းညစ္ေသာဘ၀မွ ျဖဴစင္ေသာဘ၀သို႔ေရာက္သြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ိဳးသည္သာလွ်င္ ထူးျခားေသာ၊ ျမင့္ျမတ္ေသာ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္”တဲ့။

ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ ဗုဒၶဘာသာမွာ ပစၥည္းေပးၿပီး ဘာသာ၀င္ အေရအတြက္မ်ားေအာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ၾကဘူး။ ေငြေၾကး၊ ပစၥည္းရလို႔ ကိုယ့္ဘာသာထဲ၀င္လာတာဆိုရင္ ဘယ္မွာတန္ဖိုးရွိေတာ့မွာလဲ။ ရုပ္၀တၳဳ ကို မက္တဲ့သူက မိမိတို႔ ဘာသာထဲ၀င္လာရင္လည္း သူတို႔ရဲ႕ရုပ္ခႏၶာႀကီးပဲ ၀င္လာမွာေပါ့။ နာမ္လို႔ေခၚတဲ့ စိတ္က ဘယ္မွာ၀င္လာပါ့မလဲ”

“ အခုလည္း သိန္း (၁၂၀) ရလို႔ ….ဘာသာထဲ ကၽြန္မ၀င္လာတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မရုပ္ခႏၶာပဲ ျဖစ္မွာေပါ့။ နာမ္ခႏၶာက ဗုဒၶဘာသာထဲ က်န္ခဲ့မွာပဲ။ ရုပ္ခႏၶာသာ မိမိဘာသာထဲ၀င္လာၿပီး နာမ္ခႏၶာပါမလာဘူးဆိုရင္ လူေသနဲ႔ ဘာမွမထူးပါဘူး။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္းအရ ကမာၻတစ္၀ွမ္းလံုးမွာ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ဦး ေရ သန္းေပါင္း (၁၇၀၀) ေက်ာ္၊ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ဦးေရ သန္းေပါင္း (၁၂၀၀) ေက်ာ္၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ဦး ေရ သန္းေပါင္း (၁၀၀၀)၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဦးေရ သန္းေပါင္း (၇၅၀) ေက်ာ္ရွိပါတယ္”

“ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဦးေရဟာ ကမာၻမွာ အနည္းဆံုးျဖစ္ေပမယ့္ ၀င္လာသူမွန္သမွ်ကေတာ့ ရုပ္ခႏၶေရာ၊ နာမ္ခႏၶာပါ ႏွစ္ပါးလံုးပါတဲ့သူေတြခ်ည္းပါ။ ေငြေၾကးပစၥည္းရလို႔ ဗုဒၶဘာသာထဲ၀င္လာတဲ့ သူေသလို ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ဟာ မရွိသေလာက္ရွားပါတယ္”

“ အဲသေလာက္ရွင္းျပရင္ ဆရာတို႔နားလည္ေလာက္ပါၿပီ။ ကိုယ့္ေငြကိုယ္ျပန္ယူၿပီး သြားႏိုင္ပါၿပီ”

လွလွစကားအဆံုးတြင္ မုတ္ဆိတ္ဓမၼဆရာႏွင့္ သူေဌးမ်ား ေငြထုတ္ကိုေကာက္ယူကာ ခပ္သြက္သြက္ ဆင္းသြားၾကေတာ့သည္။

ကိုကိုဖတ္ေသာ စာအုပ္မ်ားတြင္ ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)ေရးသားသည့္ “ အေသျမတ္ခ်င္ ေသနည္း သင္” အမည္ရွိ အိတ္ေဆာင္စာအုပ္ေလးသည္ သူ႔ႏွလံုးသားကို အထိဆံုးျဖစ္သည္။ သူသည္ ထိုစာအုပ္ကို ခုနစ္ႀကိမ္ထိ ျပန္ဖတ္ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ဘာသာ၀င္မဆို အေသျမတ္ဖို႔အတြက္

၁။ မရဏႏုႆတိ ဘာသနာကို ေန႔စဥ္အခ်ိန္ရသမွ် ပြားမ်ားရမည္။

၂။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ နည္းပါးေအာင္ ဒါနျပဳရမည္။ ဘာ၀နာတစ္ခုခု ပြားရမည္။

၃။ သရဏဂံုသံုးပါး စြဲၿမဲၾကရမည္။

၄။ မိမိကုိယ္ကို နံ႔သားျဖဴပင္ေလးလို႔ျဖစ္ေအာင္ ေနရမည္။

ဟူေသာ အခ်က္ေလးခ်က္သည္ သူ႔ႏွလံုးသားထဲ စြဲ၀င္လ်က္ရွိသည္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး ဗုဒၶ ဘာသာ၀င္ျဖစ္သြားၾကေသာအခါ စီးပြားေရးပါ အဆင္ေျပလာသည္။ ယခုႏွစ္ဆိုလွ်င္ သူတို႔သားေလး ရွင္ျပဳရ ေတာ့မည္။ လွလွက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားသည္။ စိတၱသုခေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီးသည္ သူ႔တပည့္ရင္း ….ဘာသာထဲ၀င္သြားေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းျပင္သို႔ မထြက္ရဲေအာင္ပင္ အရွက္ရခဲ့ရွာသည္။

မိမိသည္လည္း ဆရာေတာ္၏ တပည့္တစ္ဦးပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ …..ဘာသာ၀င္မ်ားကို လက္ စားေခ်ေသာအေနျဖင့္ သူ႔သားေလးရွင္ျပဳေသာအခါ ေက်ာင္းတြင္ရွင္ျပဳၿပီး၊ ….ဘာသာ၀င္ဘ၀မွလာသူ ေယာက်္ားကိုလည္း ဒုလႅဘရဟန္းခံေပးရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ဤသည္ကား သူေတာ္ေကာင္း၏ ကလဲ့စား ေခ်နည္းပင္ ျဖစ္ပါေလ၏။

ေမတၱာရွင္ - ေရႊျပည္သာ

လူသတ္သမား၏ ကရုဏာ
ႏွင့္ အျခားဝတၳဳတိုမ်ား

စာအုပ္မွ ကူယူေဖၚျပပါသည္။